Zgłoś błąd 
Pracownicy Laboratoriów Badań Środowiskowych Państwowej Akademii Nauk Stosowanych w Chełmie w Depułtyczach Królewskich, pod kierownictwem dr inż. Lucjana Gazdy przeprowadzili projekcje mikroskopowego obiektu magnetytowego w tkance drewna za pomocą tomografii komputerowej.
Badaniom poddano fragment (ok. 1 cm x 0,4 cm) uwęglonej rośliny (drewna) o zachowanej morfologii tkanek wewnętrznych (fot. w projekcji). Fragment ten został pozyskany ze stropowych osadów bursztynonośnych rejonu Górki Lubartowskiej (górny eocen – pliocen?). Znajdowany w tych osadach dość liczny detrytus roślinny i większe fragmenty uwęglonych roślin w ilości ok. 5% wykazują właściwości magnetyczne, Wykonane badania przy użyciu mikroskopu elektronowego (SEM EDS) wykazały, że w drenie tym jest obecny magnetyt. Magnetyt w roślinie możliwy jest tylko w formie mechanicznej inkluzji, Magnetyt nie tworzy się w procesach biochemicznych, a także w niskoenergetycznych procesach diagenezy.
Postawiono tezę, że magnetyt ten jest najprawdopodobniej związany z upadkiem paleometeorytu Niedźwiada znalezionego w osadach poniżej warstwy z detrytusem roślinnym (bursztynonośne osady glaukonitowe górnego eocenu).
Wykonano tomografię komputerową tego fragmentu roślinnego . Badanie obrazuje 50 przekrojów wzdłuż osi tego fragmentu 9 (skan co 0,2 mm).
Przekrój 0 reprezentuje tkankę rośliny bez inkluzji magnetytowej i śladów zmian (rozerwania).
W przekrojach 1-17 obserwujemy silne świecenie całego przekroju poprzecznego, co wskazuje na obecność magnetytu.
Skany 18-49 ilustrują obraz rozerwanej tkanki roślinnej z powierzchniowymi śladami magnetytu (fragmenty przekrojów świecą).
Wyniki badań pozwalają w sposób nie niszczący próbki stwierdzić obecność inkluzji magnetytowej w tkance roślinnej, określić jej morfologię i wielkość ora ustalić tor przejścia tej drobiny wewnątrz tkanki i mechanizmy zniszczenia jakich ona dokonała.
Przekroje wzdłuż osi Top
Przekroje wzdłuż osi Right
