Płk prof. dr hab. inż. Leszek Elak

ur. 14 czerwca 1971 roku w Czersku. Służbę wojskową rozpoczął w 1992 roku. Po ukończeniu Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Rakietowych i Artylerii (Toruń, 1996) pełnił służbę wojskową jako: dowódca plutonu (1996-1997), oficer operacyjny (1997-2000), dowódca baterii (2000-2003). W 2004 roku ukończył Akademię Obrony Narodowej (AON) – obecnie Akademia Sztuki Wojennej, w której kontynuuje służbę jako adiunkt, profesor uczelni, profesor. Podczas służby uczestniczył w operacji stabilizacyjnej w ramach VII zmiany PKW Irak w sztabie Międzynarodowej Dywizji Centrum-Południe (2006-2007 rok).

Dyplom doktora nauk wojskowych w specjalności kierowanie organizacją został mu nadany uchwałą Rady Wydziału Wojsk Lądowych Akademii Obrony Narodowej z dnia 25 czerwca 2008 r.; tytuł rozprawy doktorskiej: „Przygotowanie oficerów w świetle koncepcji strategicznej NATO”, następnie został pracownikiem naukowo-dydaktycznym w Zakładzie Operacji Pokojowych i Reagowania Kryzysowego Wydziału Zarządzania i Dowodzenia (WZiD). Pod koniec 2008 roku został skierowany do Szkoły NATO w Oberammergau w Niemczech na kurs dla oficerów sztabowych dowództw brygad międzynarodowych. Od 2012 roku zajmował stanowiska od kierownika Zakładu Taktyki Wojsk Lądowych, prodziekana wydziału do prorektora ds. dydaktycznych akademii.

Dyplom doktora habilitowanego w dziedzinie nauk społecznych, w dyscyplinie nauko obronności został mu nadany uchwałą Rady Wydziału Zarządzania i Dowodzenia z dnia 23 września 2014 r., na podstawie oceny ogólnego dorobku naukowego oraz monografii „Działania taktyczne Wojsk Lądowych SZ RP”.

Zainteresowania naukowe obejmują problematykę bezpieczeństwa ukierunkowaną na obronność państwa. Wysiłek badawczy koncentruje na takich dziedzinach, jak: działania taktyczne wojsk lądowych w różnych środowiskach współczesnego pola walki, zdolności obronnych SZ RP, struktury organizacyjne SZ RP w aspekcie współczesnych zagrożeń, operacje poza granicami kraju, współdziałaniem SZ RP z elementami układu pozamilitarnego, Straż Graniczna, zagrożenia militarne, konflikt hybrydowy, środowiska bezpieczeństwa w zakresie potrzeby użycia sił zbrojnych, teoretyczne i praktyczne zagadnienia obronności i bezpieczeństwa w aspekcie przynależności do NATO i UE.

Wypromował 23 doktorów nauk o bezpieczeństwie, jest promotorem kilkudziesięciu prac dyplomowych oraz autorem licznych recenzji naukowych z obszaru bezpieczeństwa i obronności. Pełnił także funkcję eksperta w pracach, debatach i spotkaniach zespołów eksperckich w narodowych i międzynarodowych gremiach badawczych. Jest także autorem i współautorem około 120 krajowych i zagranicznych publikacji oraz uczestnikiem zespołów naukowych w rozwojowych projektach naukowych. Wielokrotnie uczestniczył w komisjach kwalifikacyjnych do wyższych stopni naukowych. Był recenzentem kilkunastu przewodów doktorskich, kilkudziesięciu monografii i artykułów naukowych oraz członkiem komisji habilitacyjnych.

W lipcu 2021 roku z rąk Prezydenta RP otrzymał nominację profesorską w dziedzinie nauk społecznych w dyscyplinie nauki o bezpieczeństwie. Tytuł monografii profesorskiej to „Potencjał wojsk lądowych wobec współczesnych wyzwań bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej”.

Odznaczony: Gwiazdą Iraku, Brązowym Krzyżem Zasługi, Złotym Medalem za Zasługi dla Obronności, Medalem Komisji Obrony Narodowej.

W 2018 roku otrzymał nagrodę Ministra Obrony Narodowej za osiągnięcia dydaktyczne.

W 2021 roku kapituła prestiżowej nagrody miesięcznika Polska Zbrojna pod honorowym patronatem Ministra Obrony Narodowej przyznała Profesorowi „Buzdygana” (wojskowy Oskar) za kształtowanie świadomości środowiska wojskowego i cywilnego w dziedzinie bezpieczeństwa narodowego.